ارزیابی عوامل موثر بر مقاومت برشی خاک ماسه ای بهسازی شده به روش بیولوژیکی با استفاره از نظریه تاگوچی

بهسازی زیستی خاک، یک سیستم میان رشته ای و جدید است با رویکرد سازگاری با محیط زیست، که از پیوند میان رشته های مهندسی عمران و بیوتکنولوژی در جهت بهبود پارامترهای مقاومتی خاک به وجود آمده و متکی بر فعالیت باکتری هایی است که منجر به تشکیل رسوب کربنات کلسیم در توده ی خاک می شود. در این پژوهش از باکتری sporosarcina pasteurii بر روی یک خاک ماسه ای استفاده شد و با کمک آزمایش برش مستقیم، مقاومت برشی خاک، تحت سه سربار 5/12، 40 و 68 کیلو پاسکال مورد ارزیابی قرار گرفت. روش تاگوچی به منظور طراحی آزمایش ها و تحلیل آماری نتایج نیز مورد استفاده قرار گرفت. به این منظور چهار فاکتور غلظت باکتری، نسبت مولاریته مواد غذایی، مدت زمان تیمار کردن خاک(گیرش) و نسبت حجمی سوسپانسیون باکتری به مواد غذایی با 3 سطح تغییرات انتخاب گردید. بررسی میزان تأثیر فاکتورهای در نظر گرفته شده به وسیله ی تحلیل واریانسی (anova) نشان داد که درصد تأثیر این فاکتورها روی مقاومت برشی خاک به ترتیب برابر 22% ، 20% ، 45% و 12% می باشد. پس از انجام آزمایش ها و استخراج نتایج مشاهده گردید ، مقاومت برشی نمونه های شاهد که برای سربار 5/12، 40 و 68 کیلو پاسکال به ترتیب برابر 6، 18 و31 کیلو پاسکال بود پس از گذشت 28 روز به مقدار 470، 491 و 512 کیلو پاسکال برای سربارهای یاد شده در حالت بهینه افزایش یافت.